Ballades, (gezongen) poëzie, vertalingen van nummers van Bob Dylan (Robert Zimmerman), humor en smart: geëngageerde polderfolk en -fun. Dat is wat het programma van het Bob Timmerman Trio onder de noemer ‘FC De Mensheid’ behelst. Uitsluitend eigen Nederlandstalig werk, uitgevoerd in zang, spraak, gitaar, contrabas, accordeon, mondharmonica en kazoo.

Zanger/tekstschrijver en dichter Jos Delisse produceert een rauw maar oprecht geluid. Dit gecombineerd met het gevoelige gitaarspel van Remko van Alphen, de diep dreunende basklanken van routinier Peter Krijnen en de schier magische accordeonmuziek van Mark Söhngen (o.a. Captain Gumbo) maakt een optreden van het Bob Timmerman Trio tot een komisch, kosmisch en toch ingetogen edoch literair verantwoord geheel.

Fragment ''Wie 't laatst lacht, lacht alleen'
(© Tekst en muziek: Jos Delisse)

Enkele wapenfeiten van het Bob Timmerman Trio

Het fabuleuze viertal was van de partij bij de opening van de elfde poëzieroute in Ravenstein op zaterdag 13 mei 2006, op het zonovergoten maar winderige dakterras van de bibliotheek van dit vestingstadje aan de Maas. Accordeonist Mark Söhngen en Jos Delisse hadden elkaar überhaupt leren kennen tijdens achtste aflevering van dit evenement, waar zij toen beide solo optraden (zie foto's). Een gedicht van Delisse was opgenomen in de wandelroute van 2003.

Op 17 november 2004 gaven Jos Delisse en het Bob Timmerman Trio een concert in de kerk van de Abdij van Berne in Heeswijk, in de reeks Berne Anders. De Abdij van Berne opent in deze reeks haar deuren voor bijzondere, niet-liturgische activiteiten.

Een ingetogen voorstelling met poëzie, liedjes en muziek werd het, met meer dan 100 bezoekers, die erg genoten en onder de indruk waren van het programma onder de noemer 'FC De Mensheid'.

A tribute to Armand

De Nederlandse protestzanger Armand werd in 1996 vijftig jaar.
We deden mee aan het festival ter gelegenheid hiervan in Schaijk en namen het nummer 'Ma je had gelijk' op voor de CD 'A Tribute to Armand'. Daar deden ook 10 andere bands aan mee.

Ik had al heel lang een enorme bewondering voor Armand en absoluut nooit gedacht dat ik nog eens voor en met hem zou optreden. Het was me een eer en een genoegen. De hele band was doodzenuwachtig, want met nationale televisie hadden we geen van allen ervaring.

Uiteindelijk mochten we in aanwezigheid van de laatste der hippies himself optreden in de televisieshow van Jack Spijkerman op Nederland 3. We zouden aanvankelijk alleen aan het begin van de show Armands grote hit 'Ben ik te min spelen'. Maar omdat de uitsmijter en hoofdact Martha Reeves (Van Martha Reeves & The Vadellas) niet kwam opdagen, kregen we het begin en het eind van de show voor onze rekening. Wat we dus absoluut niet erg vonden. We keerden als ´helden´ terug naar Uden en gingen ´´s avonds naar de overdag opgenomen uitzending zitten kijken in Jongerencentrum De Pul, temidden van mensen die het geweldig vonden. Er waren er ook een paar stikjaloers, daar niet van. Spijkerman draaide de opname nog meerder malen in zijn radioprogramma op Radio 3.

"Niet het leven is eerlijk, doch het image ervan,
dat gebouwd worden kan op een nietszeggend plan"

Geluidsfragment 'Ma je had gelijk'.